Rijetki su ljudi koji se u novijoj historiji našeg grada pominju sa tolikim poštovanjem sa kakvim se spominje major Mihajlo Petrović.
Ovaj rođeni Beograđanin je u Travniku živio i radio od 1975. godine. Sa suprugom Anom, sinom Aleksandrom i kćerkom Jelenom živio je mirnim travničkim životom, sve do početka dejstava tadašnje JNA i po Bosni i Hercegovini. Njegova porodica pozivala ga je u Beograd, a suprugina u Zagreb, odbio ih je bez razmišljanja. Stavio se na raspolaganje Teritorijalnoj odbrani BiH.
Učestovao je u zauzimanju svog radnog mjesta “Vojne pošte”, Tehničkog remontnog zavoda, prvim borbama za odbranu Turbeta, a nakon toga preuzeo je vlašićki odred, sastavljen od hrabrih Mudričana kod kojih je u rekordnom roku stekao izuzetno povjerenje. Edukovao ih je i pripremao za borbu na najbolji način, pa ni ne čudi da su do kraja rata neki od najboljih boraca cijelog ovog kraja bili upravo oni koji su bili tada u vlašićkom odredu. Četiri mjeseca Petrović je sa svojim Mudričanima boravio na Šešićkoj planini i nebrojeno puta se dokazivao svojom hrabrošću.
Nažalost, 25. oktobra 1992. godine stradao je upravo na Šešićkoj planini u eksploziji mine.
Dva dana kasnije ukopan je, po svojoj želji, blizu svojih boraca, a njegovoj sahrani prisustvovali su gotovo svi borci i svi Travničani.
Ime Mihajla Petrovića trajno je zapisano u historiju ovoga grada, a nadati se da će isti taj grad pronaći način da se ime ovog istinskog bosanskog junaka obilježi na najbolji način za sva vremena.
Agencija DAN
